Antoni Macierewicz był przy Janie Olszewskim do ostatnich chwil jego życia

Żona Jana Olszewskiego, Marta Olszewska, w rozmowie z „Super Expressem” przyznała, że były szef MON, Antoni Macierewicz, do końca czuwał przy szpitalnym łóżku jej męża.

– Antek czuwał przy Janku prawie do końca w szpitalu. Zapewnił mnie, że mój mąż się nie męczył, nagle zasnął i nastąpił koniec

– powiedziała Marta Olszewska w rozmowie z tabloidem.

Olszewskiego i Macierewicza łączyła szczególna więź. Ten drugi był bowiem ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Jana Olszewskiego, który, poprzez tzw. „Nocną zmianę”, został odwołany w czerwcu 1992 roku.

Wcześniej Macierewicz przekazał przewodniczącym wszystkich klubów parlamentarnych listę zawierającą nazwiska ministrów, posłów, senatorów oraz kilku wysokich urzędników kancelarii prezydenta umieszczonych w rejestrach współpracowników organów bezpieczeństwa PRL. Znalazły się na niej 64 osoby.  Oddzielną listę otrzymali z kolei prezydent, marszałkowie Sejmu i Senatu, I prezes Sądu Najwyższego i prezes Trybunału Konstytucyjnego.

Lech Wałęsa, ówczesny prezydent uznał procedurę lustracyjną za niezgodną z prawem. Twierdził również, że ma ona charakter politycznego szantażu i stanowi zagrożenie dla stabilizacji państwa. W efekcie były lider „Solidarności” wysłał do Sejmu pismo, w którym zwrócił się o natychmiastowe odwołanie rządu Olszewskiego.

Przebieg obrad był bardzo burzliwy. W tym samym czasie trwały negocjacje liderów najważniejszych klubów parlamentarnych. Po północy, czyli już 5 czerwca, Sejm poparł wniosek o wotum nieufności dla rządu Jana Olszewskiego. Za jego przyjęciem głosowało 273 posłów m.in. z Unii Demokratycznej, Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Polskiego Programu Gospodarczego, Sojuszu Lewicy Demokratycznej, Konfederacji Polski Niepodległej i Polskiego Stronnictwa Ludowego. Przeciwko 119 – ze Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, Porozumienia Centrum, Porozumienia Ludowego i „Solidarności”. Cały przebieg wydarzeń mogą zobaczyć państwo w filmie „Nocna Zmiana”.